Hardlopen

 

Al in 1984 liep ik mijn eerste CPC(CityPierCity), en toen ik een jaar later als 2e eindige op de Duindichtcross (en geen prijs kreeg omdat ik zelf rende i.p.v. bij een atletiek vereniging,..) besloot ik lekker onafhankelijk en ‘voor mezelf’ te blijven genieten van deze prachtige vorm van lichamelijke activiteit.

Het ritme, de stappen, je adem, de bomen,
de brede en de smalle,  er zou geen eind aan moeten komen.
De mensen, de blikken, mijn tempo en schoenen.

Het steentje, de kramp in mijn zijn, het uitzicht en aftellen, de kilometers, en de steady state,...
De douche erna, en de 'gratis' serotinine, endorfine en,....kick van de sneller dan vorige run,...

 

Iedere loper heeft zijn eigen motief, beleving, kick, verslaving en euforie voor, tijdens e/ of na het lopen. Op een goede manier een van de veiligste verslavingen een mens zich kan wensen,..